The Definitive Guide to عسل روی پوست

The Definitive Guide to عسل روی پوست

Blog Article

این ویژگی ها باعث می شود که عسل به عنوان درمانی در موارد مختلف از جمله عفونت ها و زخم ها استفاده شود.

اما باید توجه داشته باشیم که بسیاری از این خواص هرگز مورد آزمایش قرار نگرفته‌اند و به همین دلیل فاقد ارزش علمی هستند.

دیاستاز: دیاستاز یکی از آنزیم‌های مهم موجود در عسل است که توسط زنبور وارد عسل می‌شود و وجود آن در عسل نشان‌دهنده‌این است که عسل توسط زنبور تولید شده است.

برای تسکین درد حلق، می توانید عسل را به آرامی بلعیده کنید یا با یک فنجان آب گرم و عسل یک نوشیدنی آرام بخش تهیه کنید.

مفید برای کم خونی، تقویت کننده معده، سودمند برای درد‌ها و زخم‌های چشمی، مفید برای درد کلیه و مثانه و مجاری اداری، مفید برای گرفتگی صدا

سیستم گوارشی ما میزبان باکتری‌های مفیدی است که برای هضم سالم بسیار مهم هستند. کبدی سالم که تعادل باکتری‌های روده را داشته باشد مقاومت بهتری در برابر آسیب‌ها دارد.

تاریخچه عسل به دوران باستان باز می گردد و از آن زمان تاکنون این ماده طبیعی ارزشمند در تغذیه و درمان در انواع فرهنگ ها و تمدن های مختلف جایگاه ویژه ای داشته است.

همانطور که در ابتدای این مقاله نیز گفته شد از اولین فواید عسل که مورد استفاده فرهنگ‌های مختلف بوده است، استفاده از آن به عنوان یک ضماد مناسب برای التیام زخم‌ها و سوختگی‌ها بوده است.

مضرات ناشی از آلرژی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد به عسل خام به خاطر وجود گرده گل در آن حساسیت دارد، آلرژی به عسل خام معمولا با علائم چون تنگی نفس، سرگیجه، حالت تهوع، ورم کردن زبان و… همراه خواهد بود که در صورت مشاهده‌ هر کدام از این علائم بهتر است، مصرف عسل را قطع و در صورت تشدید علائم به پزشک مراجعه کنید.

این قندها به عنوان منابع انرژی سریع برای بدن عمل می کنند و به خصوص برای فعالیت های ورزشی و بالا بردن سطح انرژی بسیار مناسب هستند.

به هر حال، اگر شما تصمیم به استفاده از عسل به عنوان یک راهکار ممکن برای کاهش علائم آلرژی دارید، باید از این نکات توجه کنید:

عسل در زندگی روحانی، اجتماعی و اقتصادی مصریان باستان نقش مهمی بازی می‌کرده‌است. از حکایت‌های به‌جا مانده در پرستش‌گاه‌ها و آرامگاه مردگان چنین بر می‌آید که عسل در آن روزگار از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و در سنن قدیمی با اشاره به اهمیت دارویی عسل، به بیماران جهت درمان تجویز می‌شد.

عسل، یکی از قوی‌ترین مهارکننده‌ها بر ضد التهابات گوارشی و زخم‌های معده‌ای است که توسط باکتری به وجود آمده اند.

در اساطیر و طب عامیانه، عسل هم به‌صورت خوراکی و هم موضعی برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله ناراحتی‌های معده، زخم‌ها، زخم‌های پوستی و سوختگی‌های پوستی توسط یونانیان و more info مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده می‌شد.[۶۷]